Planeta Merkury nie jest tak popularna jak inne planety w Układzie Słonecznym, ze względu na jej trudny do obserwacji wygląd na niebie. Jak dotąd tylko trzy statki kosmiczne odwiedziły tę planetę, a mianowicie Mariner 10, Messenger i BepiColombo.
Ale czy na pewno naprawdę nie chcesz widzieć Merkurego?
Nazwa „Merkury” w mitologii greckiej oznacza boga Hermesa, boga, który poruszał się szybko i charakteryzował się nogami ze skrzydłami.
Została tak nazwana, ponieważ ruch planety Merkury na niebie wydaje się szybki, ze względu na jej położenie najbliższe Słońcu, tak że jej prędkość rewolucyjna jest najszybsza spośród wszystkich innych planet w Układzie Słonecznym.
Merkury kończy jedną rewolucję w zaledwie 88 dni.
Merkury przesuwa pozycję na ziemskim niebie w kierunku gwiazd tła o około 1,5 ° dziennie. Nie rozumiesz?
Na przykład dzisiaj jesteś w miejscu, w którym na zachodnim horyzoncie znajduje się duże drzewo, o godzinie 18.00 na niebie widać Merkurego, znajduje się on wzdłuż gałęzi A w wielkim drzewie. Następnego dnia o godzinie 18.00 na niebie zobaczysz Merkurego, ale zmieniło się jego położenie, teraz jest równolegle do gałęzi B w wielkim drzewie.
Dziwny ruch planety Merkury
W ruchu wokół Słońca trajektoria planety Merkury jest owalna, podobnie jak inne planety w Układzie Słonecznym.
Orbitalna trajektoria planety Merkury jest najbardziej eliptyczna w porównaniu z orbitami wszystkich planet w naszym Układzie Słonecznym. Z szybkością wzrostu 0,21.
W peryhelium - najbliżej Słońca - Merkury znajduje się 46 milionów kilometrów od Słońca. Tymczasem w aphelium - najbardziej oddalonym od Słońca miejscu - Merkury może znajdować się nawet 70 milionów kilometrów od Słońca. Różnica polega na sporej odległości w skali Układu Słonecznego.
Na początku XVIII wieku astronomowie odkryli coś dziwnego w precesji Merkurego. W czasie peryhelium orbita planety Merkury wydaje się poruszać względem Słońca w tempie 547 sekund łukowych na stulecie. Jak na poniższym obrazku.
Przeczytaj także: Czy rośliny też mogą się komunikować?
Hipoteza jest taka, że astronomowie wyjaśniają, że dziwny ruch orbity Merkurego musiał nastąpić w wyniku oddziaływań grawitacyjnych z innymi planetami, które są bliżej Słońca. Ta hipotetyczna planeta nosi nazwę Planeta Wulkan.
Po latach poszukiwań tej planety astronomowie nigdy nie stwierdzili istnienia Planet Vulcan.
Aż do początku XX wieku w końcu wyszło na jaw pochodzenie dziwnych ruchów orbity Merkurego.
Może to wyjaśnić teoria ogólnej teorii względności Einsteina. Gdy Merkury porusza się w kierunku peryhelium, jego prędkość rośnie, w wyniku czego rośnie również jego relatywistyczna masa. Ten wzrost masy powoduje przyspieszenie, powodując efekt zmiany jego położenia peryhelium.
Obliczając i analizując zgodność rzeczywistego ruchu Merkurego z przewidywanymi wynikami ruchu ogólnej teorii względności, stwierdzono, że teoria ta jest rzeczywiście ważna i poprawna.
Wydarzenie dotyczące wydłużenia wschodniego Merkurego w tym tygodniu
12 lipca 2018 r. Planeta Merkury doświadczy maksymalnego obserwowanego wydłużenia na wschodzie z ziemskiego nieba. To wydarzenie daje nam wspaniałą okazję. Ale czym jest wydłużenie?
Istnieją 3 pozycje, które zwykle obserwujemy z Ziemi w stosunku do położenia planety Merkury względem Słońca.
1) Koniunkcje zewnętrzne
Zewnętrzna koniunkcja występuje, gdy pozycje planet Merkurego, Słońca i Ziemi są w linii prostej w Układzie Słonecznym. Ten incydent spowodował, że nie mogliśmy obserwować planety Merkury, ponieważ została ona zablokowana przez Słońce, ponieważ z naszej perspektywy planeta Merkury znajdowała się za Słońcem.
2) Spójniki wewnętrzne
Wewnętrzna koniunkcja występuje, gdy pozycje Słońca, planety Merkury i Ziemi znajdują się w linii prostej. Położenie planety Merkury jest otoczone przez Słońce i Ziemię. Ta konfiguracja powoduje zdarzenie tranzytu Merkurego. Mianowicie przejście Merkurego na dysku słonecznym.
Przeczytaj także: 10 interesujących faktów o galaktyce Drogi Mlecznej (których jeszcze nie znasz)
Jednak zdarzenia tranzytowe nie zawsze mają miejsce podczas wewnętrznej koniunkcji z powodu nachylenia płaszczyzny orbity planety Merkury z ekliptyką.
3) Wydłużenie
To jest tutaj. Wydłużenie występuje, gdy kąt konfiguracji Ziemi - Merkurego - Słońca tworzy najdalszy kąt. Na ziemskim niebie widzimy, że planeta Merkury wydaje się być najdalej od Słońca.
Istnieją dwa rodzaje wydłużenia, a mianowicie wydłużenie zachodnie, kiedy Merkury pojawia się na zachód od Słońca, widzimy go o świcie. Wydłużenie wschodnie, czyli gdy Merkury pojawi się na wschód od Słońca, zobaczymy go o zmierzchu.
To wschodnie wydłużenie maksimum Merkurego daje nam możliwość zobaczenia Merkurego dłużej niż zwykle. Kąt wydłużenia tym razem wynosi 26 °.
Ze względu na położenie Merkurego blisko Słońca i jego niewielkie rozmiary, obecność Merkurego jest trudna do zaobserwowania, ponieważ jest mniej jasna niż światło słoneczne. W przeciwieństwie do innych planet, które można łatwo zaobserwować w dowolnym momencie.
Podczas tego maksymalnego wydłużenia wschodniego Merkury będzie obserwowany przez prawie godzinę, od krótko po zachodzie słońca do zatonięcia Merkurego. Merkury będzie dziś wieczorem obserwowany pod Wenus.
Jeśli masz odpowiedni teleskop, spróbuj skierować go na Merkurego. Merkury będzie wyglądał jak półksiężyc.
Co więcej, dzięki dobrej pogodzie i czystemu niebu w tej porze suchej, planeta Merkury jest coraz łatwiejsza do zaobserwowania.
Więc nie przegap tej okazji!
Ten artykuł jest przesłaniem autora. Możesz również napisać własne teksty na Saintif, dołączając do społeczności Saintif
Odniesienie:
Książka eksploracji Układu Słonecznego. A. Gunawan Admiranto. Mizan. 2017
